Crufts Birmingham/Zoelen Maart 2003

Over de hele wereld staat de Britse hondenshow Crufts hoog aangeschreven. Topfokkers uit alle landen reizen jaarlijks af naar het Engelse Birmingham om het tegen elkaar op te nemen in deze prestigieuze hondenshow. Dit jaar vestigde de Crufts opnieuw een record, met in totaal 20.000 ingeschreven honden, waaronder zestig bouviers. Omdat Macho in 2001 en 2002 zulke goede resultaten had behaald, had hij zich gekwalificeerd voor deze gigantische show en konden we daaraan deelnemen. Vijf maart reisden we met zijn vieren af. Samen met Albert en Wilma de Zwaan namen we donderdagochtend een kijkje in de NEC hallen. We waren enorm verbaasd door wat we daar aantroffen. Nu zijn we met onze honden op al heel wat shows geweest maar de Crufts is toch weer heel wat anders, heel groot en zeer goed georganiseerd. Er waren zo’n vijftig ringen in vijf gigantische hallen. Er wordt in Holland ook wel wat reclame gemaakt door voerfabrikanten maar wat je daar ziet slaat alles. Vooral Pedigree, Pro Plan en Royal Canin waren sterk vertegenwoordigd. De grote dag voor Johan, Albert en Macho bleek vrijdag 7 maart te zijn.

Wereldkampioen Macho moest de strijd aanbinden met de zestig andere bouviers. Hieronder waren zes Hollandse bouviers. Naast Macho had Erik Zwolferink drie honden en bracht Willem Visser twee bouviers in de ring. Macho maakte zijn entree in de open klasse reuen, en dat werd een zwaar bevochten zege. Een uur later moest hij zich alweer opmaken voor de strijd om beste reu, een titel die hij ook won. Na deze winst mocht hij terug naar z’n hok en kon hij wachten tot de teven klaar waren. De teven waren gekeurd en Carry Wilberg (een Britse keurmeester) won met haar teef. Britten langs de kant wisten Johan op voorhand al te vertellen dat dit heel moeilijk te winnen zou zijn voor hem. De keurmeester had daar echter een andere mening over en Macho mocht de titel beste van het ras BOB in ontvangst nemen. Vervolgens brak toen de gekte pas echt los: We werden van de ene naar de andere fotograaf gestuurd en mensen van de BBC kwamen ons vragen stellen over Macho. Andere journalisten van hondenbladen uit de hele wereld wilden een interview, het was een gekkenhuis. Johan en Albert werd benaderd door voerfabrikanten met reclamecontracten voor Macho. Al die aandacht was een prachtige ervaring voor Macho, al had hij dat ook wel verdient. Na de titels Nederlands, Duits, Luxemburgs, VDH, Duits(club), en WERELD kampioen 2002, mag hij zich ook nog Bundessieger 2000, Winner 2001, ClubWinner 2002, Winner 2001, 2002 en res BIS van de gehele show van Wijchen noemen. En daar komt dan ook nog eens winnaar van de herdershonden groep op de tophond van het jaarshow 2002 bij. Maar Beste Bouvier van de Crufts 2003 is ook een geweldig resultaat dat zeker in het rijtje past.

Na alle aandacht en felicitaties was het tijd om naar de erering, of “mainring” in het Engels, te gaan. Opvallend is dat de Britten er een enorm spektakel van maken, waar de shows in Nederland schril tegen af steken. Toen Macho eenmaal in de erering, het hoogste podium van de Crufts stond, steeg de spanning met de seconde. De keurmeester werd voorgesteld en begon zijn werk, alle honden uit de working group werden door hem gekeurd. De selectie vond plaats en Macho werd als eerste naar voren gehaald, samen met vijf andere honden. Terwijl de spanning steeg en de keurmeester zijn werk afrondde was het moment daar: Macho kwam bij de beste vier van de groep. Een resultaat dat geen enkele bouvier in het honderdjarig bestaan van de Crufts ooit heeft behaald. En toen was het weer een wirwar van fotografen die op de honden afkwamen. Alle vier moesten ze voor een reclamezuil gaan staan waar de foto’s genomen moesten worden. Na deze fotosessie en nog wat interviews gingen Johan en Albert voor een speciale fotosessie naar een ingerichte hotelkamer waar een voerfabrikant alle promotie attributen had opgesteld. Na die sessie was de druk eraf en gingen we met een aantal mensen nog wat naborrelen. Zo zagen we op tv de verrichtingen van Macho en hoe goed het wel gegaan was. Terugkijkend op die enerverende vrijdag zijn er volgens mij nog mooie momenten, zoals het buffet wat door de Engelse exposanten werd klaar gemaakt na de show en natuurlijk de onderlinge sfeer onder de Nederlanders die heel erg met elkaar meeleefde. Zo zou het volgens ons altijd moeten zijn. Bij deze wil ik een aantal mensen bedanken: Albert voor het perfect voorbrengen, Johan die Macho zo mooi show klaar had gemaakt en natuurlijk Macho die zich zo geweldig heeft laten zien.